Dit is een document in het rolregister van de Zepperse schepenbank waarbij iemand het schieten van een hond bekent, uit zelfverdediging. Het IJzeren Kruis in Zepperen was een herberg-hoeve, waarnaar nog steeds de “oude straat” in Zepperen is genoemd. Ze ligt tussen de Wellensestraat en de Kogelstraat. De rijproost was een kanunnik van Sint-Servaas te Maastricht die in Zepperen de heer in het dorp kwam vertegenwoordigen. De schepenbank was een lokale rechtbank, zowel voor criminele zaken als voor vredegerechtmateries. De schout was gerechtsambtenaar.
Jan Coenen, boode, relatert ter instantie van den eerwaarde eedele heere rijproost ende synen officiers te hebben gepubliceert op sondagh den derden july lestleden naer den dienst der misse ten gewoonlijcken plaetse bij voorgaenden clockslagh, wie dat is gewest die dootgeschooten heeft den hont van Tijs Bamps int velt alhier omtrent het eyseren cruys opden achden juny lestleden, dat hij tselve sal hebben te bekennen binnen drij dagen op pene soo naer recht. Den scholtet in cas van bekentenis versoek copije.
Op heden desen 5 july 1701 comparerde voor ons Averwijs, secretaris, ende Pipelers, bijde schepenen der justitie Sepperen, Joannes Hubertus Govaerts, den welcken om des sheeren roep oft clockslagh niet te versmaeden, verstaen hebbende dat op sondagh lestleden saude voor moort geroepen sijn, raeckende het schieten van eenen hont, ontkent oyut morderije oft foullie te hebben gedaen. Dan bekent dat over eenige weken passeerende door het velt achter Sepperen op sheeren straet te perdt, is eenen quaeden hont uut het coren gesprongen, en heeft stilswijgende van achter sijn perdt geattackeert. Het perdt hem voelende, heeft beginnen te springen. Den confessant hem keerende naer den hont om den selven te verjaegen, heeft hem van vooren be sprongen mijnende hem oft het perdt te bijten. Den hont niet kennende noch veel minder wetende wie hij toebehoorde, vreesende dat het eenen raesende hont was, en geen volck ontrent oft alomme siende om denselven te verbieden en om het perijkel te ontgaen van voorder te worden gebeeten, oft wel het perdt, is genootsaeckt geweest denselven te schieten, ende geschoeten sijnde is hij mette scheute int coren geloopen, niet wetende oft hij terstont daer van gestorven is of niet. Welck voorscreven is altijt onder ede berijt te bevestigen, ende in in hoijen gekeert alles naer gedaene wettige stipulatie in onse handen gepresteert.
Bron
Hasselt, Rijksarchief, Fonds Schepenbank Zepperen, nr. 31 : Rollen 1699-1716, s.f.
Zepperen ? 